Fur khawhnâwn chup lai, Nilaini zân a ni a, inkhâwm kan bâng chiah a. Kawng ti deuh rikrek, loh theih lohva ‘êk-line’-a kal ngei ngei ngaihna laiah kan inzui thla a. Ruah la tla seng seng mah se kei chuan nihliap ka khum lo va, ka hnungah chuan uluk fahrana kawng bih chungin, lehlama nihliap keng chung leh a ken lohna lam zakhnuaia Bible leh Kristian Hla Bu zakzehin min zui a. Chu kawngin kawngpui dang a pawh leh hma chiahah chuan tlema lo zau leh lo zâl ve deuh lai a awm a, chutah chuan ka hnunga lo kal chu ka nghâk a, kan ding dun ta a.
Ka hawi vang vang a, ruah chu la tla siap siap reng mah se khua chu a thiang angreng fu lawi a; khawhawina dâl lo tur tâwkin chhum pan tê a inphan diar diar a, kan boruak nen chuan a inchawbe kher mai.
Min be lovin min en hrek hrek a, a nuih a zat hmel riauvin ka hria a, sawi tur neih vânga ko pengtu zâwk chuan, “Eng nge a?” ka’n ti ta hlauh zâwk a. A nui tet tet a, “Eng nge?” tia min rawn melh hâ pahin, “Hmanhmawh rawh, tih tur ka ngah teh mai a nia,” a rawn ti a, khaw dang a hawi leh daih a.
A hmel chu ka en a, kan thlanga kawng dunga electric êng an chhitin a ên chin chu a biang chu a lang no chek a, hmel tha tia sawi chiam tur chi chu a ni lo tih ka chiang a; a vun erawh a no va, a nêl thep a, a nalh a ni.
Enchian vak loh pawhin zan dang ang bawkin a hmaiah chuan incheina bâwlhlo a tât tam lo tih a hriat nghâl theih bawk. “Eng nge a..? Ka hmanhmawh tak tak a nia,” a rawn tih leh chuan ka thaw kâwk phawt a, ka koh chhan chu ka hrilh ta.
“A ho i ti mai thei; mahse, ngun takin min ngaihthlaksak ang che,” tiin ka’n tan phawt a. Ka ngawi leh vâng vâng a, ka sawi tura ka by-heart sa chu ka rilruin ka’n ennawn leh thuak thuak a.
“Tunah hian eng ang dinhmun chiah nge i nih ka hre lo va, zawh che pawh ka tum bawk hek lo. Thil ka sawi ang a, i lo ngaithla ang. Zawhna ka zawh che erawh chu dik tak, dâwt tel lovin min chhâng thung turin ka duh che a, i thei ang ti raw?” ka’n tih zawm leh a. Min chhâng mai lo va, ni danga kan inbiak dân thin ang bawka pawlawhin, “A chhânna ka hriat chuan aw...,” ti chauhvin min chhâng a.
A mi chhânna chu engpawh ni rawh se, pawi ka ti lo, ka zawh chuan min chhâng dâwn tih chu ka hre sa, ka zawhna min chhân loh ka hre ngai si lo va. A chhânna a hre lo a nih pawhin a hriat loh thu tala min chhâng thin nula kha a ni tlat.
Phur loh hmel zetin ka sawi zawm leh a, “Kei chu ka vei ang ang sawi chhuak lova awm thiam lo, tu rilru nge nat phah dâwn tih pawh dâwn miah lova tawng phawng phawng chi ka ni tih i hriat kha. Mahni vei leh sawi duh ang pawh sawi chhuak ngam lo mihring hi ka ngaihsân loh berte an ni a, chutiang mihring anga awm chu ka duh lo va; chuvângin, he lai hmuna hmu duh che pawh ka ni.
“Hmân ni lawka ka sawi tawh ang khân ka awm dân hi ka duh loh tawp thil a ni a, keimah pawh ka inthiam lo va, zah pawh ka zak êm êm a, hrehawm pawh ka ti a ni tih hi min hriatpui hmasa la ka duh che a ni.”
Engmah a sawi lo va, en pawh min en lo. Ka sawi zawm leh ta tho va.
“Tunah hian ka rilru hi a hrehawm êm êm a, i bula ka sawi tawh thin angin hmeichhe \hian ka nei ve nual a; thian \ha, min hre chiangtute phei chuan hmeichhe bula tâl peih lutuk ang hialin min chhuah thin.
“Kan inkawm tirh khân hmeichhe thian tam tak nei sa ka nih avângin anniho ang bawka ka en theih lohna tur bîk che ka hre lo va, ka inven theih inringin nang pawh ka kâwm che; mahse, tunah hian hmeichhe dang en ang ngawt che chuan ka en ngai lo che tih chu i hria tiraw?”
Ka châwl a, a en ngai a la en reng a. Min chhâng dâwn lo emaw ka tih hnu, sawi zawm ka tum leh lai takin ka lam a lo hawi a, “Hria e, min hrilh tawh alawm,” a rawn ti a. Ani pawh a thutak ve hle a ni tih chu a hmel atang chuan a hriat theih, ni danga thian inkawma kan inkawm satliah lai hmel ang chu a put loh miau loh avângin.
Ka sawi zawm leh a, “A hrehawm ngawt mai. Lehkha kan zir ve lai chuan ngaihzâwng an tih ang hi ka lo nei ve nual tawh a, tun hnaiah hian hun eng emaw chen ka nei lo ta a, nang i lo lan hma phei kha chuan neih pawh ka tum hek lo. Ngaihzâwng nei ve nual tawh e ti lovin hmeichhia vâng hian vawi khat mah ka rilru hi a la buai chhin ngai lo va, buaitîr pawh ka tum ngai hek lo.”
A hmel ka’n en zauh va, a lo ner deuh sak a, engmah erawh a sawi chhuak lo.
“Ka sawi i hre tawh mai thei, nupa nun chu sawi loh, nulât tlangvâl inngaihzâwnna hrim hrimah pawh hian hmel leh pian nalhna, dinhmun leh sum leh pai, eng ilo dangte hi a pawimawhna kei chuan ka la hre lo tih thu hi. I bula ka lo la sawi chiah lo a nih pawhin tunah ka sawi ta, min hriatsak reng i tum tawh dâwn nia.
“I bula ka tihlan fo tawh angin kei chu nula fel ngaisâng chi leh duh mi, eng ang nula pawh ni se, a fel miau chuan dah sâng nghâl ngawt chi ka ni. Tun hnaia ngaihzâwng ka neih loh chhan pawh hei vâng hi a ni, hmeichhe fel ka hmuh lo miau a. Tumin duh ila, phu tâwk, beiseiawm ve deuh deuh chu ka hmu ve zauh zauh; mahse, ka hnar thei zel chu an la ni rih a nih hi,” kan tih zawm leh bauh va.
Ani chuan zawi muanga a nihliap ken tivir miai miai pah chuan min lo en kar a, a rilru âwm hriatsak ka’n tum ngial a, ka hlawhchham chu a ni ber mai.
“Tunah hian nang i lo lang a, nang hi hmeichhe fel chu i ni tih hi phat buai ka tum lo. Hmeichhia hi ka la hre tlem a nih chuan ka hre lo va; amaherawhchu, ka hmeichhe tawn tawhah chuan nang tluka fel tih hi ka la hre lo. Kan vengah chuan inthiandun hian fel ka ti ber che u tih thu hi ka chhungte bulah pawh ka sawi fo mai.”
A ner deuh nâng nâng a, engmah erawh a la sawi chuang lo.
“Chutiang mihring chu ka lakah hian i nih miau avângin ka rilru hi a buai phah ta a ni. Tunah hian ngaihzâwng i nei em ka hre lo, i lo nei a nih pawhin ka tân tihtheih a awm chuang lo. Amaherawhchu, nangmah vânga ka rilru buaina hi hmâna ka sawi zauh tawh bâk kha ka la sawi leh miah loh avângin zâninah hian hrilh hriat che ka duh a ni.
“Tunah hian nang chuan engahmah min ngai lo pawh a ni mai thei; mahse, i laka ka awm dân hi vawi khat tal i bula sawi hi ka duh tlat si a ni. Tunah hian zawh duh che ka nei, engtik lai kha nge chu ka chiang thei lo, khatih lai kha chuan mipa dang i en ang ngawt lo deuh hi chuan min en ve thin ni chuan ka hria, a dik em, a dik tiraw? Dâwt ka duh lo ka tih kha,” tiin a chhânna duh tih hriat deuhvin ka’n melh zui a.
A ngawi a, a Bible zakzeh chu a siam tha a. A mi chhânna tur chu ka hre châk tawh a, ka huphurh takzet bawk.
Min chhâng har deuh nia ka hriat avângin, “Dâwt ka duh lo a nia. Engtin paw’n min chhâng rawh, dâwt a nih loh chuan a tha a ni mai,” ka lo ti a. He thu hi a hmaa inbuatsaih fo tawh ni lo ila ka sawi lo vang, ka inbuatsaih nasa bawk a, ka by-heart sa sawi chhuak ka ni ber mai.
A la ngawi tlat a, a nihliap chu ka va vawnsak a, hnai ang reng takah chuan, “Sawi teh, i tlai lutuk ang,” ka va tinawn leh a.
Hnuai lam a melh a, min chhâng huphurh nge min chhâng châk tawh haihchham tih pawh ka hre thiam lo, “Dik e,” a rawn ti chhuak phawng mai. Ka inbuatsaih nasa viau naa kei pawh chu ka inring hman lo achhâ chu a ni.
A mi chhânna chuan min tibuai nge ni, kei pawh chu ka tum ai rei ka ngawi a, harh chhuak zawk ni awm takin, “Ngaihzâwng i nei a nih pawhin in inkara tlâkzeh ka tum avânga he thu hi hrilh che ka ni lo va, hun remchâng ka zawng reng a, ka hmu thei lo; zâninah hian sawi ila a hun tawh nia ka ngaih avângin thutlukna thiang tak hmangin ka sawi a, ka zâwt ta che a ni,” ka’n ti a.
Hnuai lam a la melh chhunzawm reng tho.
“Phu che nia ka inhriat avângin ka thu sawi hi sawi ka ni lo va, ka phu lohzia che chu ka inhre chiang khawp. Khawvel thilah han \awng chhan tur engmah ka nei lo va, mahni pawh inchâwm zo mang lo ka ni a. Hmel leh pianah phei chuan sawi ngai lovin a lang vek.
“Amaherawhchu, ka duhna che hi chuan a phu khawpin ka hria che a ni. Mahni infak thu ni lo sela, kei chu ngaihdân siam zung zung lo, pawm tawh dân erawh chu a that lohna bîk riau hriat chhuah hma chu pawm hmiah, sawh sawn mai mai ngai lo, ze nghet tak nei ka ni. Chu chu min hmuh dân pawh a ni ti raw, a dik em?”
A la hawi chhuak leh miah lo va, “Dik a ni mai ang chu,” a rawn ti a. A sawi zo pawh chu a la rawn hawi chhuak chuang lo.
“Hmangaihna an tih teh fo pawh hi sawi chhuah mai mai atân chuan uiawm ka ti a, tun lai kan thalaipuiten an ngaihzâwngte apiang an hmangaih thu an hrilh zung zung ang hi ka duh ve loh tawp thil a ni. Chuvângin, zâninah pawh hian ka hmangaih che tih chu ka sawi ngam lo; mahse, ka duhna che erawh hi chu a sâng khawp ang a, kan thalaipuiten an ngaihzâwngte ‘hmangaih’ an intihna aia sâng daih erawh chu a ni ang tihah hian ka chiang êm êm a ni,” ka ti a. Ka by-heart sa a zo va, ka ngawi ta vâng vâng a.
Ani pawh a rilru chu a buai a ni tih ka hria. Hun rei tak kan inkâwm tawh kan ni a, thian tha ang bâkin kan inen êm êm ngai lo. A insawi angin a mipa thian tha dangte ai chuan tlêmin tlâk nat deuh châng ka nei chauh tih loh chu mi zîngah engmah a tilang ngai lo va, ka tân pawh zuamawmin a awm ngai chuang hek lo.
Minute 3 vêl kan ngawi dûn tawh a, amah pawh en chuang lovin, “Le, eng nge i sawi ve dâwn le?” ka ti chhuak ta a.
Min chhâng lawk lo va, amah chu en lo mah ila insawi deuh nê nê chungin min rawn en a ni tih chu ka hre thei. Ka bânah a rawn kuai a, a lam ka hawi a, “Lo kal rawh, lo lêng rawh,” a ti ta a. Chuta an ina lêng tura min sâwm lai hmêl ang rêng rênga a thutak hmêl chu ka la hmu ngai lo.
A nihliap dawmna kut chu ka va vawnchilh chawt a, kan nui dun sak a, kan inher a, engmah dang sawi zui tawh lo mah ila, kan thinlung a inzawm ta a ni tih inhre chiang tawn dun tak chungin an in lam pan chuan kan kal dun ta a.
August 3, 2011 (Nilaini)
12:16 AM
Ka hawi vang vang a, ruah chu la tla siap siap reng mah se khua chu a thiang angreng fu lawi a; khawhawina dâl lo tur tâwkin chhum pan tê a inphan diar diar a, kan boruak nen chuan a inchawbe kher mai.
Min be lovin min en hrek hrek a, a nuih a zat hmel riauvin ka hria a, sawi tur neih vânga ko pengtu zâwk chuan, “Eng nge a?” ka’n ti ta hlauh zâwk a. A nui tet tet a, “Eng nge?” tia min rawn melh hâ pahin, “Hmanhmawh rawh, tih tur ka ngah teh mai a nia,” a rawn ti a, khaw dang a hawi leh daih a.
A hmel chu ka en a, kan thlanga kawng dunga electric êng an chhitin a ên chin chu a biang chu a lang no chek a, hmel tha tia sawi chiam tur chi chu a ni lo tih ka chiang a; a vun erawh a no va, a nêl thep a, a nalh a ni.
Enchian vak loh pawhin zan dang ang bawkin a hmaiah chuan incheina bâwlhlo a tât tam lo tih a hriat nghâl theih bawk. “Eng nge a..? Ka hmanhmawh tak tak a nia,” a rawn tih leh chuan ka thaw kâwk phawt a, ka koh chhan chu ka hrilh ta.
“A ho i ti mai thei; mahse, ngun takin min ngaihthlaksak ang che,” tiin ka’n tan phawt a. Ka ngawi leh vâng vâng a, ka sawi tura ka by-heart sa chu ka rilruin ka’n ennawn leh thuak thuak a.
“Tunah hian eng ang dinhmun chiah nge i nih ka hre lo va, zawh che pawh ka tum bawk hek lo. Thil ka sawi ang a, i lo ngaithla ang. Zawhna ka zawh che erawh chu dik tak, dâwt tel lovin min chhâng thung turin ka duh che a, i thei ang ti raw?” ka’n tih zawm leh a. Min chhâng mai lo va, ni danga kan inbiak dân thin ang bawka pawlawhin, “A chhânna ka hriat chuan aw...,” ti chauhvin min chhâng a.
A mi chhânna chu engpawh ni rawh se, pawi ka ti lo, ka zawh chuan min chhâng dâwn tih chu ka hre sa, ka zawhna min chhân loh ka hre ngai si lo va. A chhânna a hre lo a nih pawhin a hriat loh thu tala min chhâng thin nula kha a ni tlat.
Phur loh hmel zetin ka sawi zawm leh a, “Kei chu ka vei ang ang sawi chhuak lova awm thiam lo, tu rilru nge nat phah dâwn tih pawh dâwn miah lova tawng phawng phawng chi ka ni tih i hriat kha. Mahni vei leh sawi duh ang pawh sawi chhuak ngam lo mihring hi ka ngaihsân loh berte an ni a, chutiang mihring anga awm chu ka duh lo va; chuvângin, he lai hmuna hmu duh che pawh ka ni.
“Hmân ni lawka ka sawi tawh ang khân ka awm dân hi ka duh loh tawp thil a ni a, keimah pawh ka inthiam lo va, zah pawh ka zak êm êm a, hrehawm pawh ka ti a ni tih hi min hriatpui hmasa la ka duh che a ni.”
Engmah a sawi lo va, en pawh min en lo. Ka sawi zawm leh ta tho va.
“Tunah hian ka rilru hi a hrehawm êm êm a, i bula ka sawi tawh thin angin hmeichhe \hian ka nei ve nual a; thian \ha, min hre chiangtute phei chuan hmeichhe bula tâl peih lutuk ang hialin min chhuah thin.
“Kan inkawm tirh khân hmeichhe thian tam tak nei sa ka nih avângin anniho ang bawka ka en theih lohna tur bîk che ka hre lo va, ka inven theih inringin nang pawh ka kâwm che; mahse, tunah hian hmeichhe dang en ang ngawt che chuan ka en ngai lo che tih chu i hria tiraw?”
Ka châwl a, a en ngai a la en reng a. Min chhâng dâwn lo emaw ka tih hnu, sawi zawm ka tum leh lai takin ka lam a lo hawi a, “Hria e, min hrilh tawh alawm,” a rawn ti a. Ani pawh a thutak ve hle a ni tih chu a hmel atang chuan a hriat theih, ni danga thian inkawma kan inkawm satliah lai hmel ang chu a put loh miau loh avângin.
Ka sawi zawm leh a, “A hrehawm ngawt mai. Lehkha kan zir ve lai chuan ngaihzâwng an tih ang hi ka lo nei ve nual tawh a, tun hnaiah hian hun eng emaw chen ka nei lo ta a, nang i lo lan hma phei kha chuan neih pawh ka tum hek lo. Ngaihzâwng nei ve nual tawh e ti lovin hmeichhia vâng hian vawi khat mah ka rilru hi a la buai chhin ngai lo va, buaitîr pawh ka tum ngai hek lo.”
A hmel ka’n en zauh va, a lo ner deuh sak a, engmah erawh a sawi chhuak lo.
“Ka sawi i hre tawh mai thei, nupa nun chu sawi loh, nulât tlangvâl inngaihzâwnna hrim hrimah pawh hian hmel leh pian nalhna, dinhmun leh sum leh pai, eng ilo dangte hi a pawimawhna kei chuan ka la hre lo tih thu hi. I bula ka lo la sawi chiah lo a nih pawhin tunah ka sawi ta, min hriatsak reng i tum tawh dâwn nia.
“I bula ka tihlan fo tawh angin kei chu nula fel ngaisâng chi leh duh mi, eng ang nula pawh ni se, a fel miau chuan dah sâng nghâl ngawt chi ka ni. Tun hnaia ngaihzâwng ka neih loh chhan pawh hei vâng hi a ni, hmeichhe fel ka hmuh lo miau a. Tumin duh ila, phu tâwk, beiseiawm ve deuh deuh chu ka hmu ve zauh zauh; mahse, ka hnar thei zel chu an la ni rih a nih hi,” kan tih zawm leh bauh va.
Ani chuan zawi muanga a nihliap ken tivir miai miai pah chuan min lo en kar a, a rilru âwm hriatsak ka’n tum ngial a, ka hlawhchham chu a ni ber mai.
“Tunah hian nang i lo lang a, nang hi hmeichhe fel chu i ni tih hi phat buai ka tum lo. Hmeichhia hi ka la hre tlem a nih chuan ka hre lo va; amaherawhchu, ka hmeichhe tawn tawhah chuan nang tluka fel tih hi ka la hre lo. Kan vengah chuan inthiandun hian fel ka ti ber che u tih thu hi ka chhungte bulah pawh ka sawi fo mai.”
A ner deuh nâng nâng a, engmah erawh a la sawi chuang lo.
“Chutiang mihring chu ka lakah hian i nih miau avângin ka rilru hi a buai phah ta a ni. Tunah hian ngaihzâwng i nei em ka hre lo, i lo nei a nih pawhin ka tân tihtheih a awm chuang lo. Amaherawhchu, nangmah vânga ka rilru buaina hi hmâna ka sawi zauh tawh bâk kha ka la sawi leh miah loh avângin zâninah hian hrilh hriat che ka duh a ni.
“Tunah hian nang chuan engahmah min ngai lo pawh a ni mai thei; mahse, i laka ka awm dân hi vawi khat tal i bula sawi hi ka duh tlat si a ni. Tunah hian zawh duh che ka nei, engtik lai kha nge chu ka chiang thei lo, khatih lai kha chuan mipa dang i en ang ngawt lo deuh hi chuan min en ve thin ni chuan ka hria, a dik em, a dik tiraw? Dâwt ka duh lo ka tih kha,” tiin a chhânna duh tih hriat deuhvin ka’n melh zui a.
A ngawi a, a Bible zakzeh chu a siam tha a. A mi chhânna tur chu ka hre châk tawh a, ka huphurh takzet bawk.
Min chhâng har deuh nia ka hriat avângin, “Dâwt ka duh lo a nia. Engtin paw’n min chhâng rawh, dâwt a nih loh chuan a tha a ni mai,” ka lo ti a. He thu hi a hmaa inbuatsaih fo tawh ni lo ila ka sawi lo vang, ka inbuatsaih nasa bawk a, ka by-heart sa sawi chhuak ka ni ber mai.
A la ngawi tlat a, a nihliap chu ka va vawnsak a, hnai ang reng takah chuan, “Sawi teh, i tlai lutuk ang,” ka va tinawn leh a.
Hnuai lam a melh a, min chhâng huphurh nge min chhâng châk tawh haihchham tih pawh ka hre thiam lo, “Dik e,” a rawn ti chhuak phawng mai. Ka inbuatsaih nasa viau naa kei pawh chu ka inring hman lo achhâ chu a ni.
A mi chhânna chuan min tibuai nge ni, kei pawh chu ka tum ai rei ka ngawi a, harh chhuak zawk ni awm takin, “Ngaihzâwng i nei a nih pawhin in inkara tlâkzeh ka tum avânga he thu hi hrilh che ka ni lo va, hun remchâng ka zawng reng a, ka hmu thei lo; zâninah hian sawi ila a hun tawh nia ka ngaih avângin thutlukna thiang tak hmangin ka sawi a, ka zâwt ta che a ni,” ka’n ti a.
Hnuai lam a la melh chhunzawm reng tho.
“Phu che nia ka inhriat avângin ka thu sawi hi sawi ka ni lo va, ka phu lohzia che chu ka inhre chiang khawp. Khawvel thilah han \awng chhan tur engmah ka nei lo va, mahni pawh inchâwm zo mang lo ka ni a. Hmel leh pianah phei chuan sawi ngai lovin a lang vek.
“Amaherawhchu, ka duhna che hi chuan a phu khawpin ka hria che a ni. Mahni infak thu ni lo sela, kei chu ngaihdân siam zung zung lo, pawm tawh dân erawh chu a that lohna bîk riau hriat chhuah hma chu pawm hmiah, sawh sawn mai mai ngai lo, ze nghet tak nei ka ni. Chu chu min hmuh dân pawh a ni ti raw, a dik em?”
A la hawi chhuak leh miah lo va, “Dik a ni mai ang chu,” a rawn ti a. A sawi zo pawh chu a la rawn hawi chhuak chuang lo.
“Hmangaihna an tih teh fo pawh hi sawi chhuah mai mai atân chuan uiawm ka ti a, tun lai kan thalaipuiten an ngaihzâwngte apiang an hmangaih thu an hrilh zung zung ang hi ka duh ve loh tawp thil a ni. Chuvângin, zâninah pawh hian ka hmangaih che tih chu ka sawi ngam lo; mahse, ka duhna che erawh hi chu a sâng khawp ang a, kan thalaipuiten an ngaihzâwngte ‘hmangaih’ an intihna aia sâng daih erawh chu a ni ang tihah hian ka chiang êm êm a ni,” ka ti a. Ka by-heart sa a zo va, ka ngawi ta vâng vâng a.
Ani pawh a rilru chu a buai a ni tih ka hria. Hun rei tak kan inkâwm tawh kan ni a, thian tha ang bâkin kan inen êm êm ngai lo. A insawi angin a mipa thian tha dangte ai chuan tlêmin tlâk nat deuh châng ka nei chauh tih loh chu mi zîngah engmah a tilang ngai lo va, ka tân pawh zuamawmin a awm ngai chuang hek lo.
Minute 3 vêl kan ngawi dûn tawh a, amah pawh en chuang lovin, “Le, eng nge i sawi ve dâwn le?” ka ti chhuak ta a.
Min chhâng lawk lo va, amah chu en lo mah ila insawi deuh nê nê chungin min rawn en a ni tih chu ka hre thei. Ka bânah a rawn kuai a, a lam ka hawi a, “Lo kal rawh, lo lêng rawh,” a ti ta a. Chuta an ina lêng tura min sâwm lai hmêl ang rêng rênga a thutak hmêl chu ka la hmu ngai lo.
A nihliap dawmna kut chu ka va vawnchilh chawt a, kan nui dun sak a, kan inher a, engmah dang sawi zui tawh lo mah ila, kan thinlung a inzawm ta a ni tih inhre chiang tawn dun tak chungin an in lam pan chuan kan kal dun ta a.
August 3, 2011 (Nilaini)
12:16 AM
No comments:
Post a Comment